Het is zondagavond, en ik zit even voor mijn plezier achter de computer. Eindelijk, een beetje vrije tijd. Ik realiseer me dat ik eigenlijk beter verder kan gaan met het leren van mijn Duits S.O. wat ik dinsdag heb. Maar wil ook even wat anders doen dan huiswerk maken. Ik heb al een hele middag achter de rug met dat 'gedoe' (huiswerk), en gun me dus RUST. Maarja, wanneer alles weer normaal is en de vakantie alweer een paar weken voorbij is, kan ik die 'rust' wel op mijn buik schrijven. Ik zal het even uitleggen. Als iemand mij nu zou vragen wat ik deze week ga doen, is dit het antwoord wat ik diegene ga geven:
"maandag ochtend vroeg naar school, na schooltijd werken tot 6, dan snel naar huis en eten, voetbaltrainen en naar bed.
Dinsdag: vroeg naar school, na schooltijd huiswerk maken. Na etenstijd huiswerk maken.
Woensdag vroeg naar school, uit schooltijd krantenwijk tot 5. Dan huiswerk, en naar etenstijd huiswerk.
Donderdag vroeg naar school, meteen uit schooltijd werken, 's avonds na etenstijd voetbaltrainen.
Vrijdag uitslapen! Half 10 van huis, school tot kwart voor 4 en rust.
Zaterdag uitslapen, s' middags een voetbalwedstrijd, en daarna vrije tijd.
Zondag: huiswerk, huiswerk, huiswerk."
En dat dan weken achter mekaar, vol verlangen wachtend op een vakantie (In dit geval de herfstvakantie).
Ja, ik weet het, er zijn mensen die het drukker hebben. En ja, het is mijn eigen fout. Ik weet gewoon niet hoe ik een gestructureerd leven kan leiden. Elke dag is anders. Misschien zou ik gewoon 1 van mijn baantjes moeten opzeggen, maar ik wil ze eigenlijk ook niet kwijt. Het is wel handig dat ik nu wat meer kan kopen dan eerst. Ik houd nu namelijk elke week geld over, zodat ik voor iets kan sparen. En dat geeft wel een prettig gevoel. Maar ja, de behoefte naar wat vrije tijd is groot.
Ik mis de tijd van de basisschool, zonder de zorgen van huiswerk. Dat je gewoon met vriendjes en vriendinnetjes kon spelen wanneer je wou, tenzij je een verjaardag had of ziek was. Dat je gewoon spelletjes kon spelen op de computer of playstation 2. Als ik nu weer zou beginnen met 1 van mijn playstationspelletjes, weet ik dat ik al snel weer elke dag achter de playstation 2 zou zitten. Ik begrijp dat er nu belangrijke dingen zijn in het leven, zoals mijn toekomst, maar ik geef gewoon toe dat ik die tijd zonder zorgen wel ga missen! Nu maak ik me namelijk vrijwel dagelijks zorgen over mijn huiswerk, sportblessure en mijn werk. En moet ik echt zoeken naar vrije tijd om eens naar een vriendin toe te gaan.
Zeg dag tegen de vakantie en hallo tegen "the normal life.'
"maandag ochtend vroeg naar school, na schooltijd werken tot 6, dan snel naar huis en eten, voetbaltrainen en naar bed.
Dinsdag: vroeg naar school, na schooltijd huiswerk maken. Na etenstijd huiswerk maken.
Woensdag vroeg naar school, uit schooltijd krantenwijk tot 5. Dan huiswerk, en naar etenstijd huiswerk.
Donderdag vroeg naar school, meteen uit schooltijd werken, 's avonds na etenstijd voetbaltrainen.
Vrijdag uitslapen! Half 10 van huis, school tot kwart voor 4 en rust.
Zaterdag uitslapen, s' middags een voetbalwedstrijd, en daarna vrije tijd.
Zondag: huiswerk, huiswerk, huiswerk."
En dat dan weken achter mekaar, vol verlangen wachtend op een vakantie (In dit geval de herfstvakantie).
Ja, ik weet het, er zijn mensen die het drukker hebben. En ja, het is mijn eigen fout. Ik weet gewoon niet hoe ik een gestructureerd leven kan leiden. Elke dag is anders. Misschien zou ik gewoon 1 van mijn baantjes moeten opzeggen, maar ik wil ze eigenlijk ook niet kwijt. Het is wel handig dat ik nu wat meer kan kopen dan eerst. Ik houd nu namelijk elke week geld over, zodat ik voor iets kan sparen. En dat geeft wel een prettig gevoel. Maar ja, de behoefte naar wat vrije tijd is groot.
Ik mis de tijd van de basisschool, zonder de zorgen van huiswerk. Dat je gewoon met vriendjes en vriendinnetjes kon spelen wanneer je wou, tenzij je een verjaardag had of ziek was. Dat je gewoon spelletjes kon spelen op de computer of playstation 2. Als ik nu weer zou beginnen met 1 van mijn playstationspelletjes, weet ik dat ik al snel weer elke dag achter de playstation 2 zou zitten. Ik begrijp dat er nu belangrijke dingen zijn in het leven, zoals mijn toekomst, maar ik geef gewoon toe dat ik die tijd zonder zorgen wel ga missen! Nu maak ik me namelijk vrijwel dagelijks zorgen over mijn huiswerk, sportblessure en mijn werk. En moet ik echt zoeken naar vrije tijd om eens naar een vriendin toe te gaan.
Zeg dag tegen de vakantie en hallo tegen "the normal life.'